Moeder, ik wil bij de revue

De avond was voor vandaag al ingevuld maar wat we overdag gaan doen stond niet in de agenda. Na een rustige ochtend besluiten we eens een bezoek te brengen aan een van opvallende giftshops aan de 192. Bij onze villa in de buurt zijn er ongeveer zes van zulke winkels te vinden en ondanks dat we er al honderd keer langsgereden zijn, hebben we er nooit een van binnen gezien. We kiezen een willekeurige maar wel een heel opvallende.

In tegenstelling tot wat we verwacht hadden, ziet het er van binnen goed geordend uit. Er zijn allerlei souvenirs te koop maar ook badkleding, luchtbedden, snorkels, kleding en slippers. We kopen wat prullaria en hebben het dan wel gezien. We rijden door naar Disney om te gaan lunchen op het Old Key West Resort bij Olivia's. De restaurants op de resorts zijn in de middag meestal zonder vooraf te reserveren goed te doen en op die manier kom je nog eens ergens. Na de lunch bekijken we wat van het resort maar trekken de conclusie dat dit geen toekomstige keuze voor verblijf voor ons gaat worden (gelukkig want voor die prijs kunnen we 2 maanden in een villa buiten Disney genieten). Al is het wel een mooi en sfeervol resort.

Voor als we ons vervelen tijdens de lunch.

Toet(je).

We pakken de auto en rijden nu naar weer een ander resort van Disney, de Wilderness Lodge.

Hier huren we voor ruim een uur, drie vlotte fietsen.

Vanaf de Wilderness Lodge rijden we naar  Fort Wilderness, het kampeergedeelte en er staan ook cabins. Als we net onderweg zijn, komen we een hertje tegen. Hij staat gewoon op het pad en loopt als wij aankomen rustig het bos in.

Op het terrein van Fort Wilderness ligt Tri-Circle-D Farm. Hier staat oa de stal van het paard dat in de Halloween parade wordt gebruikt (voor de Headless horseman). We zien dat er net een zwart paard verzorgd wordt dus misschien is het hem wel!

Af en toe rijden we een rondje langs de verschillende kampeerloops waar de grote campers staan. Veel van de caravans of campers zijn ook nog uitschuifbaar als ze eenmaal staan.

Op de terugweg naar de Wilderness Lodge komen we op hetzelfde pad weer een paar herten tegen.

Ze zijn niet erg schuw en laten zich nog even fotograferen.

Eentje durft er zelf tussen Hen en Margriet door over te steken.

Na iets langer dan een uur leveren we de fietsen in en hoeven we maar een uur te betalen. We krijgen ook nog korting vanwege onze jaarkaarten. Ik zei nog dat ze een paar dagen geleden al verlopen waren maar dat kon hij toch niet aan de kaart zien (er staat wel een datum opgeschreven). Disney service!

Door de inspanning in de hitte zijn we behoorlijk bezweet en hebben we best dorst gekregen. We ploffen met een beker cola op een van de grote banken in de lobby van de lodge neer en rusten lekker uit. Als we helemaal gerevitaliseerd zijn gaan we nogmaals op weg naar Fort Wilderness. Dit keer nemen we de boot.

Het doel is:

Een show met flauwe woordgrappen en Amerikaanse meezingers: Disney style.

Tijdens en tussen de optredens door wordt het eten aangevoerd. Voor de carnivoren veel kip en ribs, onbeperkt. De kok komt bij Margriet en mij langs om te informeren wat er voor ons op het menu staat en waar we vanaf moeten blijven ivm het bevatten van vlees.

We kiezen beiden voor de pasta maar kunnen ook mee-eten van de maïs en aardappelpuree.

Ik had gekozen voor een plekje op de tweede rang, op de eerste verdieping zodat we in ieder geval niet bang hoefde te zijn betrokken te worden in de show. Dat klopte wel zo'n beetje al kwamen de performers af en toe ook gewoon de trap op.

We hadden goed uitzicht op de hele zaal. Als je aan het eten was, zat je met je rug naar de zaal toe maar  je zit op draaistoelen dus een zwiep en je kijkt de zaal in. Dat werkte prima.

Het toetje werd in de show aangekondigd: Straw Berry Short Cake.

Ziet er goed uit toch? En het smaakte ook heerlijk.

Na het toetje nog een afsluiting van de show met participatie.

Het is een aparte ervaring maar door Disney natuurlijk goed gebracht en zeker de moeite waard om te doen.  Na de show besloten we terug te lopen naar de Wilderness Lodge waar onze auto stond. Maar dat had Disney iets anders bedacht want het pad was niet verlicht en het was natuurlijk nog best een stukkie lopen. Best spannend zo door de donkere bossen van Disney te lopen. We dachten nog wat hertjes tegen te kunnen komen maar als die er waren, konden we ze in ieder geval niet zien zo donker was het.